به نقل از «ایران اکونومیست»

اکتشاف تازه جیمز وب از سیاره‌ای فراخورشیدی

تاریخ انتشار: ۷ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۴۹۱۶۶۳

اطلاعات ارسال جیمز وب حاکیست که دمای سطح این زحل داغ حدود ۱۶۰۰ درجه فارنهایت است و جو آن بیشتر از هیدروژن ساخته شده و قابل سکونت نیست.

تلسکوپ فضایی جیمز وب در تازه‌ترین رصد خود موفق به شناسایی مشخصات تقریبا کاملی از مولکول‌ها، اتم‌ها و مواد شیمیایی موجود در آسمان‌ِ جهانی دوردست شد.

به گزارش ایران اکونومیست،سازمان ملی هوانوردی و فضایی آمریکا (ناسا) اعلام کرد که جیمز وب در جریان رصد یک سیاره فراخورشیدی به نام WASP-۳۹ b) که در حال چرخش به دور ستاره‌ای در فاصله ۷۰۰ سال نوری از زمین است و پیشتر از سوی سایر تلسکوپ‌های فضایی، از جمله هابل و اسپیتزِر نیز شناسایی شده بود، به این اطلاعات بی‌سابقه دست یافته است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

دستیابی به این اطلاعات، دانشمندان را نسبت به توانایی تلسکوپ جیمز وب برای انجام طیف وسیعی از تحقیقات در مورد سیارات فراخورشیدی امیدوار و راه را برای یافتن شواهد حیات بالقوه سیاره‌ها را هموار کرده است.

اطلاعات به دست آمده که در نمودار بالا سمت چپ نشان داده شده، حاوی اثر پتاسیم (K)، آب (H۲O) و مونوکسید کربن (CO) است. نمودار بالا سمت راست نیز شواهد وجود آب را ارائه می‌کند.
 
همچنین، نمودار پایین سمت چپ، نشان دهنده اثر دی اکسید گوگرد (SO۲)، دی اکسید کربن (CO۲) و مونوکسید کربن (CO) است.
 
نمودار پایین در سمت راست هم داده‌های بیشتری در مورد مولکول‌های حاوی این عناصر شیمیایی و نیز سدیم (Na) را نشان می‌دهد.
 
کشف دی اکسید گوگرد در جو این سیاره فراخورشیدی نشان داد که نقاط مشترک زمین و زحل‌های داغ یا سیاره‌هایی با جرم نزدیک به زحل که در فاصله نزدیکی نسبت به ستاره‌شان قرار گرفته‌اند، بیش از آن چیزی است که پیشتر دانشمندان تصور می‌کردند.  
 
همچنین، اطلاعات ارسال جیمز وب حاکیست که دمای سطح این زحل داغ حدود ۱۶۰۰ درجه فارنهایت است و جو آن بیشتر از هیدروژن ساخته شده و قابل سکونت نیست.
 
مجموعه اکتشافات تازه جیمز وب در مجموعه‌ای متشکل از پنج مقاله علمی به تفصیل ارائه خواهد شد که سه مورد از آن‌ها در حال چاپ و دو مورد در دست بررسی هیات علمی نشریه‌ها است.

منبع: ایران اکونومیست

کلیدواژه: جیمز وب

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۴۹۱۶۶۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ناسا ردپای حیات بیگانه را در مریخ کشف کرد

مریخ‌نورد «کنجکاوی» ناسا ردپای گاز متان را در سیاره سرخ یافته و دانشمندان را یک گام به کشف حیات بیگانه نزدیک‌تر کرده است.

به گزارش ایسنا، ناسا گازی را در مریخ شناسایی کرده که توسط موجودات زنده روی زمین تولید می‌شود و با این کشف، دانشمندان را درباره ذخایر پنهانی سیاره گیج کرده است.

به نقل از دیلی میل، مریخ‌نورد «کنجکاوی» (Curiosity) یک جریان ثابت را از متان شناسایی کرد که از «دهانه گیل» (Gale Crater) در زمان‌های متفاوتی از روز ظاهر می‌شد و به صورت فصلی در نوسان بود. این جریان گاهی اوقات به ۴۰ برابر بیشتر از حد معمول می‌رسید.

اگرچه ناسا هنوز حیات را در مریخ پیدا نکرده است، اما دانشمندان این آژانس فضایی معتقدند منبع آن از اعماق سیاره می‌آید.

نظر دانشمندان این است که متان می‌تواند زیر نمک جامد قرار بگیرد و تنها زمانی از آن خارج شود که دما در مریخ افزایش یابد یا این که کنجکاوی روی پوسته مریخ بچرخد و آن را بشکافد. این مولکول ساده که از یک اتم کربن و چهار اتم هیدروژن تشکیل شده است، روی زمین معمولا نشانه حیات است. حیوانات هنگام هضم غذا گاز متان تولید می‌کنند.

مریخ‌نورد کنجکاوی ناسا از سال ۲۰۱۲ روی سطح مریخ پرسه می‌زند و در همه این مدت، گیج‌کننده‌ترین چیزی که پیدا کرده، جریان ثابت متان بوده است که از دهانه گیل می‌آید.

یک قسمت از دهانه گیل که از آن متان بیرون می‌آمد، تنها نقطه از این سیاره بود که کنجکاوی در آن گاز را شناسایی کرده است، اما کنجکاوی هیچ نشانه مشخصی را از وجود حیات در مریخ ندیده است؛ برای مثال، یک گاو یا افرادی که فقط مقدار زیادی کلم بخورند.

دانشمندان طی بررسی‌های آزمایشگاهی در شرایط مشابه خاک مریخ توانستند آنچه را که ممکن است اتفاق بیفتد، شبیه‌سازی کنند. طی این مدت طولانی، نمک‌ها از اعماق زیر سطح سنگی و غبارآلود سیاره بیرون می‌آیند.

این نمک‌ها که پرکلرات نام دارند، در مریخ به وفور یافت می‌شوند. پرکلرات‌ها سمی هستند و در یخی که زیر سطح سیاره به دام افتاده است، به صورت فراوان وجود دارند.

یخ به تدریج تبخیر می‌شود و با عبور بخار نمک از میان رگولیت، مقداری از آن را به جا می‌گذارد. وقتی مقدار کافی از این نمک‌ها در رگولیت جمع می‌شوند، نوعی پوسته را تشکیل می‌دهند که به شن و ماسه یا دانه‌های قهوه شباهت دارد.

دانشمندان این پژوهش جدید نوشتند: روی مریخ، چنین فرآیندی می‌تواند به طور طبیعی طی یک دوره زمانی طولانی در مناطق کم‌عمق همیشه منجمد اتفاق بیفتد و ممکن است نمک در لایه بالایی جمع شود.

در همان زمان که بخار نمک بیرون می‌آید، متان نیز منتشر می‌شود. منبع این انتشار هنوز ناشناخته است. این منبع می‌تواند ناشی از موجودات زنده یا ناشی از فرآیند‌های زمین‌شناسی زیر سطح سیاره باشد که هنوز برای دانشمندان نامرئی هستند.

در هر حال، این متان از هر کجا که بیاید، زیر پوسته نمک به دام می‌افتد. دانشمندان با پمپاژ غلظت‌های متفاوتی از پرکلرات به رگولیت شبیه‌سازی‌شده مریخ دریافتند که سه تا ۱۳ روز زمان برای تشکیل شدن این پوسته نفوذناپذیر کافی است. برای ایجاد یک پوسته نمک جامد نیز به غلظت پنج تا ۱۰ درصد پرکلرات نیاز بود.

دانشمندان گاز نئون را به عنوان جایگزین متان به زیر پوسته پمپاژ کردند و دریافتند این لایه آن قدر قوی است که گاز زیر آن به دام بیفتد، اما هنگامی که دمای سیاره در زمان‌های خاصی از روز یا فصول خاصی افزایش می‌یابد، این پوسته می‌شکند و متان را بیرون می‌فرستد.

آن زمان بود که مریخ‌نورد کنجکاوی، متان را در هوا تشخیص داد. فقط دما نیست که می‌تواند پوسته را بشکند. پژوهشگران نوشتند: پوسته احتمالا حدود دو سانتی‌متر ضخامت دارد که کمی کمتر از یک اینچ است و کنجکاوی به اندازه‌ای سنگین است که بتواند هنگام حرکت کردن آن را بشکند.

این پژوهش در مجله «JGR Planets» به چاپ رسید.